Łukasz Harat

Socjourbanista, doktorant na Wydziale Architektura Politechniki Śląskiej. Studiował socjologię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Członek Zarządu kolektywu antyRAMA i Urban Space Lab, dyrektor ogólnopolskiego festiwalu A<FESTIVAL, prowadzący videocast Street Cloud oraz MIASTOCZYTANIE, zagadywacz w kolektywie ZAGADAJ. Doświadczenie zbierał m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, TIFF Collective, Fundacji Napraw Sobie Miasto, jako artysta-rezydent w Drzwiach Zwanym Koniem w Katowicach i biurze architektonicznym OVO Grąbczewscy. Organizator ponad 600 interdyscyplinarnych projektów z zakresu architektury i socjologi, socjourbanistyki, edukacji kulturalnej. Moderator w procesach konsultacji społecznych i planowania społecznego; twórca instalacji przestrzennych i artystycznych.

Łukasz Harat jest moderatorem dyskusji

Drogi do niedoskonałości. Szczególny przegląd miejskiego niedopasowania

Marta Smagacz-Poziemska

Profesor Uniwersystetu Jagiellońskiego  – socjolożka miasta, przestrzeni i lokalnych społeczności. Prowadziła badania dotyczące m.in. rewitalizacji, procesów wytwarzania różnic i granic w wielkomiejskich osiedlach, postaw nastolatków wobec miasta. Obecnie kierowniczka projektu NCN pt. “Normalność w warunkach niepewności. Perspektywa prakseologiczna w badaniach (re)produkcji ‚normalnego’ życia miejskiego”. W latach 2015-2017 wicekoordynatorka, a w 2017 – 2021 koordynatorka 37. Research Network – Urban Sociology w European Sociological Association (ESA); w latach 2017-2021 członkini Scientific Advisory Board w JPI Urban Europe. Od blisko 20 lat – w roli ekspertki, badaczki, moderatorki – współpracuje z lokalnymi, regionalnymi i międzynarodowymi instytucjami publicznymi oraz organizacjami pozarządowymi. Od 10 lat współorganizuje – wraz z Wydziałem Architektury Wnętrz ASP i Wydziałem Architektury PK – studenckie międzydyscyplinarne warsztaty projektowe „Nowa Przestrzeń”.

Marta Smagacz-Poziemska bierze udział w dyskusji

Drogi do niedoskonałości. Szczególny przegląd miejskiego niedopasowania

Mikołaj Smoleński

Architekt, projektant. Współprowadzi pracownię CH+architekci oraz w ramach platformy SOFFT, we współpracy z innymi twórcami i podmiotami, zajmuje się działaniami w niewielkiej skali dedykowanymi przestrzeniom publicznym i lokalnym społecznościom oraz bierze udział w działaniach edukacyjno-warsztatowych. Jest współautorem zrealizowanych obiektów użyteczności publicznej: centrów kultury i aktywności lokalnej, zespołów żłobkowo-przedszkolnego i przedszkolno-szkolnego, centrum sportu ze stadionem piłkarskim, a także zespołów mieszkaniowych, domów jednorodzinnych czy zakładu produkcji wegańskiej żywności. Autor i współautor ponad dwudziestu nagrodzonych i wyróżnionych projektów konkursowych. Za projekt Centrum Aktywności Lokalnej na ul. Prądzyńskiego i projekt rewitalizacji Przedmieścia Oławskiego we Wrocławiu współnominowany do europejskiej nagrody Miesa van der Rohe 2022. Brał czynny udział w zespole opracowującym projekt Modelowego Osiedla Nowe Żerniki. Od 2019 członek Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej we Wrocławiu. Entuzjasta modernistycznych i pózno-modernistycznych osiedli mieszkaniowych.

Mikołaj Smoleński bierze udział w dyskusji

Drogi do niedoskonałości. Szczególny przegląd miejskiego niedopasowania

Ewa Zielińska

Socjolożka, mediatorka, badaczka społeczna w obszarze projektowania usług publicznych. Współtwórczyni specjalizacji socjourbanistycznej w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie odpowiadała za programu zajęć wprowadzających nowatorskie metodyki udziału społecznego w procesach planowania przestrzennego. Założycielka Stowarzyszenia Miastodwa, którego członkowie stawiają sobie za cel wzmacnianie współpracy międzysektorowej na różnych etapach tworzenia systemów usług miejskich, ochrony dziedzictwa kulturowego, wzmacniania partycypacji publicznej czy zwiększania miejskiej odporności. Przez wiele lat zaangażowana w działania rzecznicze na rzecz największego oddolnego domu kultury w Polsce – Otwartego Jazdowa w Warszawie. Jako ekspertka współpracuje z samorządami lokalnymi i uczelniami w całej Polsce. Absolwentka Wydziału Artes Liberales oraz WSNSiR na Uniwersytecie Warszawskim. Napisała doktorat o oddolnych i niekomercyjnych miejscach alternatywnych w Polsce w latach 2008-2017.

Ewa Zielińska jest moderatorką dyskusji

Nie-koszmar partycypacji. O rozważnym włączaniu w procesy odnowy miast

Barbara Audycka

Socjolożka, specjalistka do spraw mieszkalnictwa i polityki mieszkaniowej. Przez wiele lat pracowała w obszarze polskiej polityki mieszkaniowej, pełniąc rolę rzeczniczki organizacji pozarządowej oraz ekspertki w programach Ministerstwa Rozwoju, Instytutu Rozwoju Miast i Regionów i projektach samorządowych. Od roku 2020 adiunktka w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych oraz wykładowczyni interdyscyplinarnych Studiów Miejskich UW. Obecnie zajmuje się badaniem przesiedleń towarzyszących rewitalizacjom oraz finansjalizacji sektora mieszkaniowego w Polsce.

Barbara Audycka bierze udział w dyskusji

Nie-koszmar partycypacji. O rozważnym włączaniu w procesy odnowy miast

Iwo Borkowicz

Pracuje jako architekt i artysta wizualny. Założył i prowadzi JEJU.studio, pracownię znaną z szerokiego spektrum projektów: instalacji, budynków po masterplany. Borkowicz jest laureatem nagrody Young Talent Architecture Award przyznawanej przez Fundació Mies van der Rohe, a także nagrody EAAE przyznawanej przez Europejski Komitet Medali Architektonicznych.  W 2018 roku został wybrany jednym z „20 młodych projektantów, którzy ukształtują przyszłość projektowania na świecie” przez Design Indaba, World Design Events i Dutch Design Week.

Iwo Borkowicz bierze udział w dyskusji

Nie-koszmar partycypacji. O rozważnym włączaniu w procesy odnowy miast

Zofia Piotrowska

Redaktorka Kwartalnika Architektonicznego Rzut, urbanistka z doświadczeniem pracy w Polsce i zagranicą, doktorantka na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej badająca temat polityki gruntowej i działaczka promująca rozwój różnorodnych modeli dostępnego mieszkalnictwa.

Zofia Piotrowska prowadzi spotkanie

Dookoła – skrajobrazy miast polskich i niemieckich

rptnb

Paul Scraton

Urodzony w Wielkiej Brytanii, mieszkający w Berlinie pisarz i redaktor naczelny internetowego magazynu „Elsewhere. A Journal of Place”. Autor eseistyczno-reporterskiej ksiażki „Ghosts on the Shore. Travels along Germany’s Baltic Coast”, a także powieści „Built on Sand” i noweli „In the Pines”. Publikował m. in. w „Times Literary Supplement”, „New Statesman”, „Literary Hub” i „The Island Review”. Współpracował również ze stacjami BBC Radio Scotland, BBC Radio Ulster, Radio Eins i rbbKultur oraz portalem Deutsche Welle. Autor wydanego w lutym tego roku eseju „Dookoła. Pieszo po obrzeżach Berlina”.

Paul Scraton bierze udział w spotkaniu

Dookoła – skrajobrazy miast polskich i niemieckich

Aleksandra Zienkiewicz

Absolwentka Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Certyfikowany Inspektor Drzew, przez lata miejska aktywistka. Od ponad 4 lat pracowniczka Zarządu Zieleni Miejskiej we Wrocławiu. Promotorka drzew jako wartościowego elementu miejskiego krajobrazu i zielonej infrastruktury. Pomysłodawczyni i liderka zwycięskich zielonych projektów do budżetu obywatelskiego. Współautorka publikacji o drzewach, ruchu pieszym, rozwoju przestrzennym. Organizatorka, w ramach miejskich Mikrograntów, wydarzeń dotyczących drzew i ich roli w przyrodzie. Jedna z prowadzących podcast „Za 5 dwunasta” Fundacji EkoRozwoju w ramach serii #mówiąDrzewa. W Zarządzie Zieleni Miejskiej zajmuje się m.in. promocją i komunikacją, analizami przestrzennymi i programem dla darczyńców pn. Zielony Mecenat.

Aleksandra Zienkiewicz jest moderatorką dyskusji

Nie taki „chwast” straszny. O pozytywnej roli roślinności niepożądanej

Katarzyna Kobierska

Architektka krajobrazu, projektantka grafiki użytkowej, design’u i place brandingu, założycielka wrocławskiej pracowni projektowej KA KOBIERSKA zajmującej się projektowaniem przestrzeni publicznych. Laureatka konkursów i autorka opracowań, projektów wdrożeniowych związanych z rozwiązaniami NBS, w tym gospodarowaniem wodami opadowymi. Jest współlaureatką III nagrody (ex aequo) w konkursie FUTUWAWA 2021 „Jak będziemy mieszkać w Warszawie przyszłości?” za pracę Warszawski SZEPT oraz współlaureatką międzynarodowego konkursu IFLA „Boldness&Beauty” za zrealizowaną przestrzeń publiczną Popo Park we Wrocławiu, gdzie w oprawie biżuteryjnych elementów architektonicznych udało się wprowadzić rodzime rośliny uznawane za chwasty. Jest zwolenniczką wprowadzania efektu „pozornej kontroli” w zieleni miejskiej. Od czerwca 2022 pełni funkcję członkini Zarządu w Stowarzyszeniu Architektury Krajobrazu.

Katarzyna Kobierska bierze udział w dyskusji

Nie taki „chwast” straszny. O pozytywnej roli roślinności niepożądanej

Kasper Jakubowski

Architekt krajobrazu, ilustrator, edukator, prezes Fundacji Dzieci w Naturę. Twórca roślinnych instalacji artystycznych: na festiwalu ogrodów i sztuki Ingarden w Lublinie (tytuł instalacji: „Sukcesja i powroty” – 2022), Antropocen w Warszawie i we Wrocławiu („Renatura” 2022-2023) i Retrowersje w Elblągu („Mikrorezerwat El” we współpracy z Krystyną Jędrzejewską-Szmek, 2023). Autor książki „Czwarta przyroda: sukcesja funkcji i przyrody nieużytków miejskich” (2020). Autor spacerowników po dzikiej przyrodzie Krakowa i Warszawa. Autor scenariusza i ilustracji do ścieżki edukacyjnej o czwartej przyrodzie na Kopcu Powstania Warszawskiego. Propaguje sadzenia Miejskich Mikrolasów (MMs), tj. lasów kieszonkowych w Polsce metodą Miyawakiego. Projektant zieleni na nagrodzonym osiedlu Nowy Strzeszyn w Poznaniu. Zrealizował m.in. wyróżnione prace konkursowe dla przestrzeni publicznych – memoriału „Ratującym-Ocaleni” przed Muzeum Polin czy pawilonu edukacyjnego wraz z polaną rekreacyjną w Warszawie.

Kasper Jakubowski bierze udział w dyskusji

Nie taki „chwast” straszny. O pozytywnej roli roślinności niepożądanej

Filip Kucharczyk

Od ponad 10 lat prowadzi znaną i lubianą we Wrocławiu kawiarnię Cafe Targowa oraz od 2017 roku palarnię kawy Figa Coffee. W tym czasie został mistrzem świata w parzeniu kawy oraz posiadaczem różnego rodzaju ‘gruzu’ do przemieszczania się tu i tam. Oprócz kawy zajmuje się fotografią.

Filip Kucharczyk jest przewodnikiem spaceru

Hala Targowa – dawny porządek handlowy w nowych czasach

Maciej Czarnecki

Zajmuje się fotografią i popularyzacją architektury, w szczególności modernistycznej. Poszukuje ciekawych obiektów w Polsce i za granicą, które stara się poznać i sfotografować. Interesuje go wszystko co działo się w architekturze po 1920 roku z wyszczególnieniem awangardy – architektura inspirowana epoką kosmiczną, architektura powiązana z ideologią oraz architektura hoteli i domów wypoczynkowych. W swoich pracach oprócz dokumentacji znikającego dziedzictwa stara się odczytywać zamysły kompozycyjne architektów oraz następnie je reinterpretować. Prowadzi spacery fotograficzne i architektoniczne, bierze udział w wykładach, debatach i podcastach. Pisze ebooki o architekturze, ma na koncie wystawy fotograficzne w Polsce i Niemczech.

www.mmczarnecki.pl
https://www.instagram.com/maciejdusiciel/
https://www.facebook.com/architekturaktoranieprzeprasza

Maciej Czarnecki wygłasza wykład

Jaka piękna katastrofa. Hiperurbanizacja po kazachsku

Kacper Kępiński

Architekt, krytyk architektury, kurator wystaw architektonicznych. Kierownik Działu Projektów Zewnętrznych i Wystaw w Narodowym Instytucie Architektury i Urbanistyki. Członek rady fundacji Instytut Architektury, stały współpracownik kwartalnika „Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni” oraz redaktor portalu Architektura & Biznes. Kurator wystaw, m.in. „Ściana Wschodnia. Architektura Zbigniewa Karpińskiego” i „Antropocen”. Autor przewodnika „Ruch tektoniczny” po powojennej architekturze województwa świętokrzyskiego. Współprowadzi zajęcia z projektowania na Wydziale Architektury VUT w Brnie, dotyczące inkluzywnej architektury mieszkaniowej.

Kacper Kępiński jest moderatorem dyskusji

Z widokiem na wojnę: zwykłe życie zwykłych ludzi pośród ruin

Kateryna Kozlova

Mentorka z 13-letnim doświadczeniem w architekturze, 8-letnim w nauczaniu i 3-letnim w pisaniu o architekturze. Obecnie pracuje nad książką o powojennej odbudowie miast. Była adiunktką architektury na uniwersytecie i redaktorką architektoniczną w magazynie „Bird in Flight”. Uzyskała tytuł magistra architektury i planowania na Prydniprowskiej Państwowej Akademii Inżynierii Lądowej i Architektury.

Kateryna Kozlova bierze udział w dyskusji

Z widokiem na wojnę: zwykłe życie zwykłych ludzi pośród ruin

Piotr Pawlus

Absolwent Wydziału Operatorskiego i Fotografii w Szkole Filmowej Krzysztofa Kieślowskiego. Absolwent Krakowskiej Szkoły Scenariuszowej i laureat nagrody tej szkoły za treatment do filmu fabularnego „Marzyciel”. Tworzy filmy dokumentalne, fabularne i reklamowe w Polsce i za granicą, nagradzane na międzynarodowych festiwalach filmowych (m.in. Gdynia FF, Film and Music Festival Küstendorf, Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”, Polska, 11 Go Short – Short IFF, Holandia). W Ukrainie” to jego pierwszy pełnometrażowy film w roli reżysera.

Piotr Pawlus bierze udział w dyskusji

Z widokiem na wojnę: zwykłe życie zwykłych ludzi pośród ruin

Małgorzata Mader

Architektka działająca w Holandii i badaczka modeli mieszkaniowych angażujących przyszłych użytkowników w ko-kreatywny proces projektowy. Prowadzi własną praktykę w Amsterdamie projektując m.in. dla kooperatyw mieszkaniowych. Obecnie współprojektuje kooperatywną adaptację zabytkowego kompleksu fabrycznego w Hembrug koło Zandaam. Od 2018 jest doktorantką na Politechnice Łódzkiej, gdzie prowadzi zajęcia z projektowania architektonicznego oraz własne badania amsterdamskiego systemu dla procesów zelfbouw. Jest członkinią European Network of Housing Research oraz laureatką Holcim Awards for Sustainable Construction Next Generation Europe. Od 2023 roku popularyzuje w Polsce zagadnienie kooperatyw mieszkaniowych pod szyldem OknoNaKoop.

Małgorzata Mader jest autorką i prowadzącą wydarzenia

Zróbmy sobie budynek! Subiektywny przegląd modeli kooperatyw mieszkaniowych

Mateusz Nowacki

Kulturoznawca i animator kultury, doktorant w Zakładzie Kulturowych Studiów Miejskich w Instytucie Kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Prowadzi badania nad miejską polityką środowiskową i adaptacją miast do zmian klimatu. Współtwórca oddolnej przestrzeni kulturowej „Mikro Dom Kultury” na poznańskich Naramowicach. Od 2019 roku zaangażowany w programowanie „Akademii Miasta” – kursu dla edukatorek/badaczy/animatorów poświęconego miejskiej adaptacji. Autor projektów społecznych („Ćwiczenia z miasta”; „Ekologiczne miasta”) i kurator programu społecznego w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu.

Mateusz Nowacki jest moderatorem dyskusji

Squatowanie koniecznością czy wyborem? Niedoskonałości systemu mieszkaniowego w Polsce a potencjał pustostanów

Mateusz Piegza

Architekt, koordynator procesów projektowych i budowlanych, badacz architektury. Kierownik oddziału Gliwice Fundacji Habitat For Humanity Poland. Ukończył architekturę na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (2015). Doświadczony w projektowaniu wnętrz mieszkalnych i komercyjnych oraz budynków mieszkaniowych. Popularyzator oddolnych form realizacji inwestycji mieszkaniowych. Od października 2019 r. student Wspólnej Szkoły Doktorskiej Politechniki Śląskiej, gdzie realizuje pracę doktorancką nt. przekształceń obiektów poprzemysłowych na cele mieszkaniowe.

Mateusz Piegza jest uczestnikiem dyskusji

Squatowanie koniecznością czy wyborem? Niedoskonałości systemu mieszkaniowego w Polsce a potencjał pustostanów

Weronika Piotrowska

Członkini Poznańskiego Koła Młodych Inicjatywy Pracowniczej oraz Poznańskiej Federacji Anarchistycznej, studentka etnologii, zainteresowana Dolnym Śląskiem, a szczególnie trójstykiem polsko-czesko-niemieckim, zaangażowana w działania na rzecz środowiska.

Weronika Piotrowska bierze udział w dyskusji

Squatowanie koniecznością czy wyborem? Niedoskonałości systemu mieszkaniowego w Polsce a potencjał pustostanów

Kamil Siemaszko

Członek Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów. Współzałożyciel sportowej inicjatywy Freedom Fighters, zawodowy fighter i trener tajskiego boksu.Od 2006 nieprzerwanie związany z Federacją Anarchistyczną s. Poznań/Kolektywem Rozbrat. Wielokrotnie sądzony i skazywany za działalność anarchistyczną i lokatorską.

Kamil Siemaszko jest uczestnikiem dyskusji

Squatowanie koniecznością czy wyborem? Niedoskonałości systemu mieszkaniowego w Polsce a potencjał pustostanów

Halina Wałkiewicz

Lokalna aktywistka, członkini kolektywu Hulajpole. Od wielu lat zaangażowana w pomoc osobom wykluczonym i w walkę o socjalne postulaty mieszkańców i mieszkanek Wrocławia, w tym, między innymi sprawy związane z mieszkalnictwem. Od lat działa w środowisku anarchistycznym, tworząc i współorganizując wiele wydarzeń i inicjatyw, m.in. Wolną Bibliotekę, pomoc uchodźcom czy kampanię o Bezpłatną Komunikację Miejską.

Halina Wałkiewicz jest uczestniczką dyskusji

Squatowanie koniecznością czy wyborem? Niedoskonałości systemu mieszkaniowego w Polsce a potencjał pustostanów

Albert Miściorak

Absolwent stosunków międzynarodowych i kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa, autor pracy doktorskiej o krajobrazie zachodnich osiedli Wrocławia, uczestnik zagranicznych projektów badawczych w Berliner Center for Metropolitan Studies oraz Herder-Institut w Marburgu, dwukrotny stypendysta Technische Universität Dresden. Kierownik projektów społecznych (m.in. pomysłodawca i koordynator projektu Ołbiński Ogród Otwarty). Obecnie koordynator Przejścia Dialogu w Zespole Dialogu Międzykulturowego, we Wrocławskim Centrum Rozwoju Społecznego.

Albert Miściorak jest moderatorem dyskusji

Czułam się tam jak u siebie – jak przestrzeń działa na ludzi,  jak ludzie oswajają sobie przestrzeń. Kontekst międzykulturowy

Katarzyna Majbroda

Teoretyczka literatury, antropolożka społeczno-kulturowa, dr hab. prof. UWr. Wykładowczyni w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wiceprezeska Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Zajmuje się teoriami i metodologią nauk humanistycznych i społecznych, etnografią transrelacyjną, antropologią energii, edukacją otwierającą i miastem w różnych jego wymiarach. Autorka kilku książek, m.in. Feministyczna krytyka literatury w Polsce po 1989 roku. Tekst, dyskurs, poznanie z odmiennej perspektywy (2013); W relacjach, sieciach, splotach asamblaży. Wyobraźnia antropologii społeczno-kulturowej wobec aktualnego (2019). Obecnie prowadzi antropologiczne badania wokół kompleksu wydobywczo-energetycznego Turów na Dolnym Śląsku, koncentrując się na lokalnych sposobach rozumienia i doświadczania kryzysu klimatycznego i transformacji energetycznej w kontekstach społeczno-kulturowych, środowiskowych i ekonomicznych.

Katarzyna Majborda bierze udział w dyskusji

Czułam się tam jak u siebie – jak przestrzeń działa na ludzi,  jak ludzie oswajają sobie przestrzeń. Kontekst międzykulturowy

Łukasz Wojciechowski

Architekt, współautor np. centrum kongresowego przy Hali Stulecia, Muzeum Współczesnego Wrocław (ch+ vroa architekci). Adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, autor książek np.: Spacer przez architekturę (wyd. Bęc Zmiana), Architektura racjonalnej Europy (wyd. EMG). Kurator wystaw, np. We wstecznym lusterku – architektura spalinowa, Jan Szpakowicz – przestrzeń elementarna (z Aleksandrą Czupkiewicz w Muzeum Architektury). Autor powieści graficznych: Ville Nouvelle, Soleil Mécanique, Dum dum (wyd. Éditions çà et là).

Łukasz Wojciechowski bierze udział w dyskusji

Czułam się tam jak u siebie – jak przestrzeń działa na ludzi,  jak ludzie oswajają sobie przestrzeń. Kontekst międzykulturowy

Joanna Hytrek – Hryciuk

Studiowała historię oraz slawistykę na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Ludwig Maximilian Universitaet w Monachium. Laureatka nagrody Fundacji im. Tomasza Strzembosza za książkę pt. „Rosjanie nadchodzą! Ludność niemiecka i żołnierze Armii Radzieckiej (Czerwonej) na Dolnym Śląsku w latach 1945 -1948” oraz tytułu 30. Kreatywnych Miasta Wrocławia w 2020 r. Za książkę „Między prywatnym a publicznym. Życie codzienne we Wrocławiu w latach 1938 – 1944”. Interesuje się herstorią, mikrohistoria i historią społeczną XX w. Obecnie pracuje w Muzeum Pana Tadeusza, Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu jako specjalistka do spraw projektów edukacyjnych. Popularyzuje historię w ramach własnego projektu „History in Progress”.

Joanna Hytrek – Hryciuk bierze udział w dyskusji

Z widokiem na wojnę: zwykłe życie zwykłych ludzi pośród ruin